Srpski kralj Stefan Prvovenčani kovao je svoj prvi novac u kovačnicama Venecije. Ujedno je to bio i prvi novac u dinastiji Nemanjića.
Do serijskog kovanja srpskog novca, u vreme kralja Stefana Uroša I, i kraljeva Dragutina i Milutina, na prostoru Srbije prvobitno je korišćen vizantijski zlatni, srebrni i bakarni novac, a potom, istovremeno, i mletački srebrni novac.
Srpski novac je pre oko osam vekova počeo da kuje kralj Stefan Radoslav. Novac je kovao po uzoru na vizantijske vladare i vlastelu. Kralj Radoslav je vladao relativno kratko, ali je u vreme svoje vladavine uspeo da iskuje šest različitih vrsta kovanica.
Njegov novac još nema u nazivu dinar, ime osnovne srpske novčane jedinice, koje se javlja pola veka kasnije, pri kraju vladavine njegovog mlađeg brata, kralja Stefana Uroša I.
Vrednost kovanica kralja Stefana Radoslava na numizmatičkom tržištu danas se pojedinačno utvrđuje i određuje od slučaja do slučaja, a pojedini primerci njegovih kovanica dostižu cene i od više hiljada evra.
Na kraju, poznato je da se dva stiha „Božanstvene komedije” Dantea Aligijerija, koja je nastala početkom 14. veka, odnose na jednog od tadašnjih srpskih vladara koje ne pominje imenom, ali, najverovatnije, misli na kralja Stefana Uroša Milutina.
Naime, Aligijeri je pokušao da odbrani mletačku ekonomiju, a zbog falsifikovanja mletačkog novca srpskog kralja lišio spasenja njegove duše.
Uz pozadinske slike Miroslavovog jevanđelja, na prezentaciji, prstenja naših kraljeva, kroz istoriju našeg novca, zanimljivih istorijskih činjenica, a negde i pretpostavki, prošetao nas je Ranko Stanojević, predstavnik Narodne banke Srbije.