Jedan novi muzejski predmet – jedan vizir i dobra volja sugrađana svedočanstva su vremena koja su nam donela nova iskušenja, ali i nova saznanja koja će ostati pohranjena i u Gradskom muzeju Subotice.
Iako se u muzeologiji i strukama koje je predstavljaju već odavno vode polemike oko toga koji predmet i zašto treba da postane deo muzejske zbirke, ključno pitanje je, u stvari, kakvo značenje muzejski predmet ima u različitom vremenu i prostoru, budući da mu njegovo izmeštanje iz prirodnog, odnosno kulturnog okruženja i smeštanja u muzejsku zbirku pridodaje novi skup značenja.
Činjenica je da se u 21. veku muzeji počinju smatrati ne samo mestom čuvanja dragocenih predmeta i stvaranja znanja o njima, nego, pre svega, mestom kreiranja identiteta, u našem slučaju prvenstveno lokalnog.
U muzejske zbirke ulaze prvenstveno “stari” predmeti koji se biraju danas, po današnjim kriterijumima, što ih istovremeno pretvara u sliku savremene kulture, jer više govore o savremenom shvatanju određene istorijske epohe, nego o samoj prošlosti.
Budući da se teorijski okviri u kojima se odvija očuvanje kulturnog nasleđa (pre svega etnološkog) vrlo teško menjaju, potreba za rekonstrukcijom identiteta pretvorila se u svojevrsnu folkloroidizaciju stvaranjem slike o sebi dostojne romantičarskog, a ne postmodernog društva (Gavrilović 2005).
Na kraju karajeva savremena muzeološka paradigma zahteva da se muzeji što više uključe u svakodnevni život zajednice i da doprinesu snaženju lokalnog identiteta, jačanju ekološke svesti i razvoju ne samo turizma nego i ekonomije.
Na razmišljanja o novoj ulozi muzeja i muzejskih zbirki navelo me je poklanjanje “nultog muzejskog predmeta” – vizira za zdravstvene radnike koji su pomoću 3D štampača izradili preduzimljivi Subotičani “Vizionari”.
Naš sugrađanin Alen Gubičak je jedan vizir, od nekih sedam stotina doniranih zdravstvenim radnicima, doneo i u Gradski muzej i time nas obavezao da udarimo temelje priči koja će jednoga dana predstaviti nultu godinu nove svetske pandemije koja je sa sobom donela neizvesnost i strah, probleme izolacije, finansijske nesigurnosti i svih ostalih društvenih zala.
Jedan novi muzejski predmet – jedan vizir i dobra volja sugrađana svedočanstva su vremena koja su nam donela nova iskušenja, ali i nova saznanja koja će ostati pohranjena i u Gradskom muzeju Subotice.
Viktorija Šimon Vuletić